ve bugünden doğum günümü kutlayan arkadaşların hatırlattığı ve her doğum günümde düşündüren bu şiiri (KALDIRIMLAR) paylaşmayı gelenek haline getirdim. ‘ Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin’ derken bu şiirden bende ‘ ben gideyim yıllar dursun’ demek istediğim zamanlar oldu ama yaşamın yada yaradılışın gerçeklerini unutmakta olmuyor.Biz giderken bizler ile giden yıllar ile birlikte bir ömür sürecini tamamlıyoruz. Aslında mesel yolların bitmesi de değil, mesele gidilen yollarda bitirilen yıllarda eserler bırakmaktır.
Bu düşüncelerim ile doğum günümü hatırlatan ve kutlayan, kutlayacak olan tüm dostlara teşekkür ediyorum. Yolunuz, yıllarınız ve geride bıraktığınız değerlerinizin çok olması dileği ile….
KALDIRIMLAR
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık.
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir korku birikiyor;
Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler…
Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;
Gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler.
Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.
Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;
Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!
Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!
Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin;
İki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler.
Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin;
Yolumun zafer takı, gölgeden taş kemerler.
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.
Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir kuyuya,
Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi..
NECİP FAZIL KISAKÜREK
39.150000
34.166667
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
Ekrem Öztürk tarafından yayımlandı
Kırşehir’in tek Çerkez beldesi olan AKÇAKENT'TE doğdum. İş yaşamına 1984 yılında Ankara’da GALKON A.Ş de Çelik Konstrüksiyon Teknisyeni olarak başladım. Daha sonra 1988 yılında Kırşehir’de bulunan ülkemizin tek yerli lastik (Uçak Lastiği dahil) fabrikası olan PETLAS A.Ş. ye, Makina Kontrol Teknisyeni olarak başladım. Teknik Ressam ve Kesin Hesap Uzmanı olarak çalıştıktan sonra Fabrikanın üretime başlaması ile AR-GE bölümünde AR-GE Teknisyeni olarak çalışmaya başladım.
Şirketin özelleştirilmesi nedeniyle yeniden yapılanma çalışmaları kapsamında İNSAN KAYNAKLARI sürecinde çalışmaya başladım. Şirketin Eğitim Departmanın oluşmasını sağladım. Eğitim Uzmanı olarak görev yaptıktan sonra İnsan Kaynakları Planlama ve Geliştirme sürecinin sorumluluğunu üstlendim.
İnsan Kaynaklarının yeniden yapılandırılmasında İnsan Kaynakları Genel, İşe Alım, Ücret Yönetimi, Kariyer Planlama, Performans Yönetimi, Eğitim, İletişim ve Tanıtım, Organizasyon Geliştirme, Endüstriyel İlişkiler, Taşeron Yönetimi gibi süreçlerin oluşturulmasını ve yönetilmesini sağladım.
Ayrıca, kurumsal EFQM Mükemmellik Modeli ve Süreç Yönetimi ekiplerinde yer aldım.
Aynı zamanda 1999 yılında Kırşehir 1. Amatör kümede yer alan PETLASSPOR Kulübünün Müdürlüğüne getirildim. Aynı yıl PETLAS SPOR 3. Futbol Lige yükseldi. 2 yıl Kulüp Müdürlüğü görevini yürüttüm.
2005 yılında Petlas A.Ş.den ayrılarak, dönemin Kırşehir Belediye Başkanının teklifi ile İnsan kaynakları ve Kültür danışmanı olarak çalışmaya başladım. Belediyede çeşitli görevlerde ve müdürlüklerde bulundum. Yerel Yönetimlerde Norm Kadro uygulaması ile Stratejik Planlama Süreçleri, Bireysel gelişim ve kurumsal değişim süreçlerinde danışmanlık hizmetleri verdim.
2005 yılının Mayıs ayında yapılan KIRŞEHİRSPOR kongresinde zamanın Valisi, Belediye Başkanı ve diğer idarecilerin teklifi ile Kırşehirspor başkanlığını kabul ettim.
2009 yılında, Kırşehir Kent Konseyinin kurulması ve tüm olumsuzluklara rağmen yaşaması için çaba gösterdim. 2012 yılına kadar, Kırşehir Kent Konseyi Genel Sekreterliği görevini yürüttüm. Kent Konseyi Genel Sekreteri olarak Kırşehir’de Kadın Meclisi, Gençlik Meclisi ve Engelliler Meclisinin kurulmasını sağladım. Kırşehir Kadın Emek Pazarı ve Aile Yaşam Merkezi gibi ilklerin oluşma sürecini yönettim.
Ulusal ve yerel boyutta çeşitli dergi ve gazetelerde yazılar yazdım. Yerel Radyo ve Televizyonlarında çeşitli toplumsal programlarının yapımı ve sunuculuğunu yaptım.
İşletme Fakültesi mezunu olmamın yanı sıra, AÖF Sağlık Kurumları İşletmeciliği bölümünü tamamladım. Aynı zamanda Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sürekli Eğitim Merkezinde (ODTÜ-SEM), İnsan Kaynakları Uzmanlığı Programını tamamladım.
"Yerel yönetimlerde insan kaynakları modelinin oluşturulması" ve "Ahilik ve İnsan Kaynağının Yönetiminde Eğitim Süreci" konusunda bir çalışma yürüttüm.
2009 yılında Ahi Evran Üniversitesine Eğitim Şube Müdürü olarak geçiş yaptım ve 2012 yılında Kırşehir Kamu Hastaneleri Birliğine İdari Hizmetleri Başkanı olarak göreve başladım. Halen Kırşehir Ahi Evran Üniversitesinde Kalite Koordinatör Yardımcısı olarak görev yapmaktayım. Aynı zamanda YÖKAK'ta (Yüksek Öğretim Kalite Kurulu) Dış Değerlendirici olarak görev almaktayım.
İnsan Kaynakları Uzmanlığının yanı sıra Kalite Sistemleri ile Stratejik Planlama süreçlerinde çalışmalarında bulunmaktayım.
Tüm gönderileri Ekrem Öztürk ile görüntüle
ve bugünden doğum günümü kutlayan arkadaşların hatırlattığı ve her doğum günümde düşündüren bu şiiri (KALDIRIMLAR) paylaşmayı gelenek haline getirdim. ‘ Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin’ derken bu şiirden bende ‘ ben gideyim yıllar dursun’ demek istediğim zamanlar oldu ama yaşamın yada yaradılışın gerçeklerini unutmakta olmuyor.Biz giderken bizler ile giden yıllar ile birlikte bir ömür sürecini tamamlıyoruz. Aslında mesel yolların bitmesi de değil, mesele gidilen yollarda bitirilen yıllarda eserler bırakmaktır.
