(Yorgunluklar ve Gidenler – 1) Yorgunum...Yarına dair umutlarım tükeniyor.Hayallerim bir bir azalırken, düşüncelerim bile beni yalnız bırakıyor.Terk edip giden zaman, insan ve yaşama dair ne varsa içimden eksiltiyor.Giden gidene derken, tüm gidenleri uçurtma kuyruğuna bağlıyorum. Altı kamışlı, üçgen terazili, parçalı yorgan iplikli bir uçurtma salıyorumuçsuz bucaksız Çerkes meşeliğinin üzerine…Kuyruğunda her bir giden sallanıyor.Sert vuran yel... Okumaya Devam et →
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.